Rozumienie mistycznych pism Jacoba Boehme poprzez współczesną fizykę

Dla znanego niemieckiego mistyka Jacoba Boehme (1575 - 1624), zasada miłości lub boskiej harmonii jest triumfalnym wynikiem kosmicznego procesu, którego elementy składowe pochodzą z pragnienia, woli, bólu i udręki. Kosmologia Boehme'a zaczyna się od "Ungrund", "Bezdennej Nicości", która pragnie i chce stać się czymś, ale cierpi udrękę i frustrację, gdy nie ma wypływu, aby doprowadzić do tej harmonii. Jest to Pierwsza Zasada Boskiej Esencji Boehmego, czyli Światła, zasada, którą nazywa on "gniewem" lub "ognistym gniewem", co można powiązać z nieporządkiem.

Druga Zasada Światła Boehmego powstaje tam, gdzie widzi on iskrę zapalającą i przekształcającą ognisty gniew w harmonię i światło; czy to w mikrokosmosie własnego duchowego poszukiwania, czy w makrokosmosie rozszerzającego się wszechświata. "Iskra" Boehma jest tu pokazana jako zgodna z kosmologią Wielkiego Wybuchu i drugim prawem termodynamiki.

Trzecia Zasada Boskiej Esencji Boehmego widzi świat widzialny jako dynamiczną grę tych dwóch przeciwstawnych zasad. Dla Boehme jest jasne, że boskie światło Chrystusa jest dostępne dla wszystkich, niezależnie od zewnętrznej przynależności religijnej.

'Understanding the Mystical Writings of Jacob Boehme through Modern Physics"