William Szekspir i doświadczenia w nauce Jakuba Boehme: Doświadczalne uczenie się i wykorzystanie alegorii w poszukiwaniu lepszego siebie

Niniejszy artykuł przedstawia krótkie transdyscyplinarne podejście do zastosowania Nowoczesnej Teorii Doświadczalnego Uczenia się i Cyklu Uczenia się Kolba w celu zrozumienia zarówno wykorzystania uniwersalnej alegorii przez Williama Shakespeare'a (1564 ok. - 1616) w jego sonetach, a zwłaszcza Sonecie 8 i jego sztuce Kupiec wenecki, jak i wizjonerskich pism Jacoba Boehme (1575 - 1624). Obaj pisarze starali się wyartykułować znalezienie swojego miejsca w życiu i kosmosie, co Alfred Adler (1870 - 1937) określił po niemiecku jako gemeinschaftsgefühl. To poszukiwanie lepszego "ja" jest głęboko potwierdzone przez poczucie boskiej jedności, jak również przez silną więź z innymi.

"William Shakespeare and Jacob Boehme’s Learning Experiences – Experiential Learning and the Use of Allegory in the Search for a Better Self"